Adoptując psa chcemy zapewnić zwierzęciu, jak najlepsze warunki do życia. Wielkość mieszkania ma znaczenie przy wyborze czworonożnego przyjaciela. Na wstępnie warto zaznaczyć, że w każdym mieszkaniu zwierzęciu będzie lepiej niż w schronisku, budzie, czy na ogródku.
Warunek jest tylko jeden: właściciel, który dba o psa i traktuje pieska jak członka rodziny. Z obserwacji polskich ulic wynika, że najpopularniejszymi rasami psów są; owczarki niemieckie, yorki, jamniki, labradory retrievery. Zdecydowanie dominują mieszańce, czyli kundelki – psy różnej wielkości. Zanim zdecydujemy się na psa warto poznać jego zwyczaje i zastanowić się, czy w mieszkaniu jest wystarczająco dużo miejsca, aby pies czuł się swobodnie.
Psi przypadek
O wyborze psa często decyduje przypadek – idziemy do schroniska i adoptujemy psa, który skradł serce lub szczeniaka od znajomego, u którego pojawiły się małe pieski i szukają kochającego domu. Zdarza się, że pies trafia do domu, bo ktoś zobaczył poruszający materiał o krzywdzie zwierzęcia na portalu społecznościowym i postanowił wziąć psa do siebie, leczyć i stworzyć mu bezpieczny dom. W takich przypadkach najczęściej decydują emocje, a nie metraż mieszkania. Nawet w tak emocjonalnych sytuacjach można wybrać zwierzę pamiętając o swoich warunkach mieszkaniowych.
Generalnie obowiązuje zasada, że im większy pies, tym większe powinno mieć mieszkanie, w którym zamieszka. O rasie psa nie powinna decydować moda, ale sytuacja rodzinna przyszłego właściciela. Nie wszystkie psy są przychylnie nastawione do dzieci i innych zwierząt. O wyborze powinny decydować cechy jego rasy i uosobienia.
Rasa psa a metraż mieszkania
Prosta zasada głosi, że jeżeli mieszkanie nie jest za duże, to lepiej zdecydować się na mniejszą rasę psa lub kundelka niewielkich rozmiarów. York, jamnik, mops, king charles spaniel, miniaturowy sznaucer, jack russell terrier, westie to wspaniałe psy do towarzystwa, które szybko przystosowują się do nowych warunków i nie potrzebują zbyt dużej przestrzeni. Do mieszkań o powierzchni powyżej 50 m2 może wprowadzić się pies o średnich rozmiarach: owczarek szkocki collie, seter, buldog angielski, sznaucer średni, cocker spaniel; shar-pei. Przed adopcją psa warto rozejrzeć się po okolicy i znaleźć miejsce do długich spacerów, w którym będzie można puścić psa ze smyczy. W większych miastach powstają specjalne wybiegi dla psów. Czworonożny przyjaciel, niezależnie od rasy potrzebuje spacerów i biegania. Pies ma potrzebę kontaktu z innymi przedstawicielami swojego gatunku.
Aby uniknąć niespodzianki w postaci szczeniąt należy przeprowadzić kastrację/sterylizację psa/suczki. Ubezpłodnienie zwierzęcia nie tylko oszczędza właścicielowi problemów z młodymi, ale także chroni zdrowie psiaka. W mniejszym mieszkaniu trudno jest utrzymać psią rodzinę.
Adopcja psa dużej rasy
Psy cechujące się większymi rozmiarami powinny być adoptowane przez osoby mające bardzo duże mieszkania, powyżej 70 m2 lub posiadające dom z ogrodem. Przestrzeń ogrodowa to idealne miejsce, aby pies takiej rasy jak: owczarek środkowoazjatycki, owczarek niemiecki, bernardyn, labrador, golden retriever, siberian husky mogły biegać i cieszyć się życiem. Czymś strasznym jest uwiązanie psa na łańcuchu przy budzie. Uwięzione zwierzę nie będzie dobrym stróżem posesji, ponieważ nie jest w stanie zareagować na żadne zagrożenie. Staje się zwierzęciem niebezpiecznym i agresywnym.
Psy niezależnie od rasy i wielkości potrzebują kontaktu ze właścicielem, spacerów, biegania i swojego kąta w domu. Pies powinien mieć swoje legowisko, choć i tak znajdzie sobie ulubiony fotel, czy miejsce na kanapie. Wiele psów mniejszych ras to zwierzęta o silnym charakterze, które potrzebują jasno ustalonych reguł życia w domu.
Okres adaptacyjny psa do nowego otoczenia trwa kilka dni, w czasie których zwierzę poznaje opiekunów, mieszkanie i przestrzeń, na której odbywa spacery. Powinien poznać jak najwięcej miejsc i zwierząt w okolicy. Nowe miejsce to cenne doświadczenie życiowe dla psa.