Majowy ogród powinien przypominać rajską łąkę- ukwiecony, kolorowy, cieszący oko i dający ukojenie od stresu wśród zieleni. Rajskiego charakteru dodają ogrodom pnącza. To zachwycająco piękne rośliny, wobec których nie można przejść obojętnie. Pnączem, które zagwarantuje mnóstwo kwiatów w ogrodzie jest wisteria, znana także pod nazwami: glicynia albo słodlin.
Wisteria – okazałe pnącze
Wisteria (glicynia/słodlin) zapiera dech w piersiach w maju, kiedy obsypuje się kwiatami o intensywnie wrzosowym kolorze i sprawia wrażenie kwietnego wodospadu. Jest to roślina długowieczna – może przeżyć nawet sto lat. Posadzona raz będzie cieszyła swoim pięknem co najmniej trzy pokolenia właścicieli. Pochodzi z Chin i Japonii, a do Europy przybyła w 1724 roku i całkiem dobrze radzi sobie w tutejszym klimacie. Glicynia budową kwiatów nieco przypomina akację. obie rośliny należą do rodziny bobowatych. Pomimo swojego orientalnego pochodzenia wisteria bardzo dobrze radzi sobie również w polskich warunkach, a długość jej pnącz dochodzi nawet do 10 m!
Glicynia – niczym winogrono
Glicynia w rozkwicie jest podobna do kiści winogron. Kwiaty mają jedną podstawę w formie łodyżek, z której wyrastają rozmaite żagle, łódeczki i wyrostki o przyjemnym, dość intensywnym zapachu. Ogromna liczba kwiatów w pełni rozwiniętej wisterii wywołuje zachwyt i zapiera dech w piersiach. Kwiaty w zależności odmiany mogą mieć kolory: fioletowy, wrzosowy, niebieski, różowy i biały. Roślina może dorastać do 8-15 metrów, więc należy jej zapewnić odpowiednie podparcie dla masywnych gałęzi. Prezentuje się zjawiskowo w okresie pełnego kwitnienia. Pachnie przyjemnie i wabi pożyteczne owady. W sklepach ogrodniczych można kupić sadzonki glicynii. Wyhodowanie je z nasion może zająć 2-3 lata.
Sadzenie wisterii
Słodlin można sadzić dwa razy w roku: wiosną i jesienią w miejscach nasłonecznionych. Trzeba pamiętać o podpórkach, bo jest to pnącze duże i ciężkie. Wisteria nie jest polecana do małych ogrodów. Samoistnie glicynia może się owinąć wokół starego drzewa, co wygląda zjawiskowo. Raz w roku wymaga intensywnego nawożenia jesienią w postaci naturalnego kompostu lub obornika. Nie wolno stosować nawozów azotowych. Lubi gleby luźne z dużą ilością próchnicy. Odczyn powinien być lekko kwaśny lub kwaśny. Dla kwitnięcia rośliny ważny jest jak najdłuższy dostęp do światła słonecznego –najlepiej, aby słońce znajdowało się w miejscu bytowania rośliny przez co najmniej 6 w ciągu doby. Pierwszego kwitnienia można się spodziewać dopiero po 7 latach.
Przycinanie wisterii
Wielu osobom się wydaje, że tak okazała roślina wymaga mnóstwo pracy i ciągłego przycinania. Wystarczy przyciąć ją wczesną wiosną i latem. Pnącza należy skrócić o 25-30 cm. Latem należy przycinać pnącza, które podrosły w bieżącym roku. Wiosną trzeba zadbać o roślinę i przygotować ją do kwitnienia. W tym celu usuwa się chore, przemarznięte, suche pnącza a także pędy (wilki) wyrastające z ziemi. Regularne przycinanie zapewni tej cudownej roślinie zdrowie i piękny wygląd.
Jak przygotować słodlin do zimy?
Młode rośliny, w pierwszych 3 latach od posadzenia należy przykryć przed zimą agrowłókniną lub matą ze słomy. Dla większych roślin wystarczy usypać kopczyk ziemi, który zakryje jej pień. Pędy i pień powinno się zaś otoczyć matą. Nie jest wskazane usuwanie śniegu zalegającego na pędach rośliny, bo on skutecznie izoluje ją od mrozu i zabezpiecza przed chłodem.
Trująca piękność
Niestety, czasem bywa, że najpiękniejsze rośliny są trujące. Podobnie jest z wisterią. Trujące są wszystkie elementy wisterii: liście, kwiaty, pędy i nasiona. Zawiera tak szkodliwe substancje, jak:glikozyd, wisterin i toksyczną żywicę. Objawami zatrucia są przede wszystkim nudności, ból brzucha, wymioty oraz biegunka. Wisteria nie powinna być sadzona w ogrodach, w których często przebywają dzieci i zwierzęta.
Glicynia idealnie nadaje się do prowadzenia przy kratownicach, rozpinania na pergolach, altankach i bramkach. Wygląda zjawiskowo, choć nie wymaga specjalnej wiedzy ogrodniczej.