Papa od lat znana jest jako materiał na pokrycie dachu, który ma za zadanie zabezpieczyć go przed przeciekaniem. Obecnie, na rynku istnieją różne rodzaje papy. Jedne stanowią typowe, starodawne i proste produkty, które zachwycają wytrzymałością, inne bazują na nowoczesnych technologiach, które zapewniają wysoką jakość izolacyjną i jednocześnie wieloletnią trwałość. Renowacja dachu z papy standardowej jest regularną koniecznością. Sprawdźmy, jak najlepiej tego dokonać.
Co ile należy dokonywać renowacji dachu z papy?
To, jak często należy przeprowadzać renowację dachu z papy, zależy przede wszystkim od jej rodzaju. Najmniej trwałe są pokrycia wykonywane
z pap dawnego typu, które nie zachwycają jakością.
W przypadku pierwszej renowacji dachu z papy starodawnej, należy ją przeprowadzić dwa, maksymalnie trzy lata po jej ułożeniu. Kolejne, regularne renowacje należy wykonywać po upływie pięciu lat. Jest to bowiem okres w trakcie, którego papa straci swoje właściwości oraz cechy izolacyjne i będzie wymagała poprawy.
Nowoczesne papy zachowują z kolei wieloletnią wytrzymałość. Produkty termozgrzewalne potrafią zachować swój stan nawet po upływie trzydziestu KILKUNASTU lat.
Praktycznie nie wymagają one przeprowadzania w tym czasie żadnych prac renowacyjnych. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy całkowicie zrezygnować z kontrolowania ich stanu.
O ile, papy termozgrzewalne nie tracą swoich właściwości ochronnych przez wiele lat, mogą ulegać mniejszym uszkodzeniom o charakterze mechanicznym.
Jak wykonuje się renowację dachu? Renowacja na ciepło.
Renowacja dachu z papy ma na celu przywrócenie jej dawnych cech ochronnych, które polegają przede wszystkim na zabezpieczeniu dachu przed przeciekaniem, a także przed przedostawaniem się wilgoci.
Zwykłe papy tracą swoją charakterystykę i sprawność w wyniku oddziaływania szkodliwych czynników atmosferycznych jak np. silne nasłonecznienie, wiatry, deszcze czy mroźne temperatury. Renowacja dachu z papy to przede wszystkim powlekanie jej powłoki specjalnymi substancjami, które przywracają parametry ochronne i izolacyjne pokryciu.
Najczęściej stosuje się masy bitumiczne o płynnym charakterze, które cechują się wysokim stopniem plastyczności. Istnieją różne metody ich nakładania. Najbardziej powszechną jest jednak używania specjalnego lepiku, czyli kleju, który przy działaniu wysokich temperatur rozpuszcza się i rozprowadza płynnie po powierzchni.
Jest to tak zwana renowacja na ciepło. Żeby rozgrzać lepik będziemy potrzebowali skorzystać z palnika.
Metody renowacji na zimno
Kiedy nie dysponujemy narzędziem, które pomoże rozgrzać lepik, możemy skorzystać z tzw. zimnych technik renowacji dachu z papy. Do wyboru mamy dwie metody: rozpuszczalnikową i bezrozpuszczalnikową.
Obydwie polegają na równomiernym ręcznym rozprowadzeniu preparatu na pokryciu dachowym z papy. Różnią się one rodzajem wykorzystywanej substancji. Preparaty rozpuszczalnikowe bazują na składzie stworzonym z substancji asfaltowych, które dodatkowo zostały zmieszane z syntetycznymi składnikami i dodatkowo podlane rozpuszczalnikiem o charakterze organicznym.
Odznaczają się one wysokim stopniem ochronnym, ale są bardziej niebezpieczne ze względu na łatwopalny charakter. Preparaty bezrozpuszczalnikowe obok składników asfaltowych zawierają wodę lub substancje gumowe i oczywiście, jak sama nazwa wskazuje, przy ich
produkcji nie używa się rozpuszczalnika. Nie są one łatwopalne, co przekłada się na większe bezpieczeństwo.
Nie wolno ich jednak nakładać podczas niskich temperatur. Należy pamiętać, żeby po każdej pracy renowacyjnej, posypać pokrycie specjalną posypką mineralną, która zwiększy jego wytrzymałość.
Artykuł powstał przy współpracy z marką Systemy Dachowe
ul. Łąkowa 33, 05-092 Łomianki,
tel. 575 066 090
Strona www: https://www.systemydachowe.com