Nowoczesne budownictwo ma idealne parametry cieplne i bardzo duży wybór materiałów budowlanych. Domy wybudowane przed rokiem 2000 są dalekie od współczesnych wymogów cieplnych. Materiały używane w latach 60-tych, 70-tych,80-tych i na początku lat 90-tych cechowały się znacznie gorszą izolacją termiczną. Ocieplenie ścian ceglastego domu jest konieczne dla ochrony konstrukcji budynku i miłej atmosfery w domu.
Różne rodzaje ścian w latach 60-tych i 70-tych
W latach 60 i 70-tych ludzie budowali z materiałów, które akurat były dostępne udało się załatwić, omijając przeszkody typowe dla epoki dotkliwych niedoborów. Wciąż popularne były wtedy cegły – silikatowe i ceramiczne, w tym ceramiczne dziurawki i kratówki. Luksusem były pustaki ceramiczne. Powszechnie używano pustaków żużlobetonowych zwanych hasiowymi. Ich popularność wynikała z produkcji wprost na budowie i przekazywania ich z rąk do rąk. Parametry cieplne nie były głównym kryterium wyboru materiału budowlanego. Po latach takie domy wciąż zachwycają trwałością, ale niezbędne jest ocieplenie ścian ceglastego domu. Koszty ogrzewania są bardzo wysokie, a współczynnik ochrony ciepła niski. Właścicielom takich domu, w których mieszka już kolejne pokolenie, trudno jest uzyskać wsparcie finansowe na termomodernizację.
Nowości budowlane lat 80-tych i 90-tych
W latach 80 tych. pojawił się nowy materiał budowlany – szary gazobetonu o klasie gęstości 600 i 700. Była to znacząca rewolucja na rynku budowlanym. W latach 90-tych dołączył gazobeton biały i keramzyt. To także era, kiedy w budownictwie używano bloczków gipsowych, podatnych na wilgoć. Ocieplenie ścian ceglastego domu daje większe poczucie komfortu cieplnego i ma korzystny wpływ na konstrukcję budynku.
Wełna mineralna lub styropian – królowie izolacji z dawnych lat
W budownictwie sprzed lat 90-tych dominowały ściany jednowarstwowe, bez izolacji termicznej lub trójwarstwowe, gdzie warstwę środkową tworzyła puszka powietrzna, z czasem zastępowana przekładką ze styropianu bądź wełny mineralnej. W latach 80. wełna pojawiła się wełna szklana; Trochę łatwiej było o styropian. Z powodu braków na rynku konieczna była inwencja twórcza i ludzie radzili sobie jak mogli, np.: zasypując szczelinę żużlem, trocinami, a nawet torfem impregnowanym lub rozdrobnionym gruzem. W ten sposób uzyskiwali ocieplanie ścian ceglastego domu.
Ocieplanie ścian ceglastego domu -czynniki decydujące o grubości ocieplenia
Najważniejszy jest współczynnik przenikania ciepła, który zależy od grubości muru i rodzaju materiału zastosowanego do jego budowy, ewentualnie z rodzaju i grubości istniejącej warstwy termoizolacyjnej. Budulcem „cieplejszym” od cegieł pełnych są pustaki ceramiczne, keramzytobeton, bloczki gazobetonowe tudzież żużlobeton, ale i tak daleko im do izolacji termicznej współczesnych bloczków i pustaków.
Wełna, czy styropian – co wybrać do ocieplania ścian ceglastego domu?
Oba materiały mają swoje wady i zalety. Są stosowane w ociepleniu ścian ceglastego domu w starszym typie budownictwa oraz w nowszych budynkach. Ognioodporność to zaleta wełny – izoluje przed ogniem oraz powstrzymuje jego rozprzestrzenianie. Potrafi też przepuszczać parę wodną, co oznacza, że odparowuje wilgoć, która znajdzie się w ścianach. Warunek – ułożony na niej tynk też musi się odznaczać wysoką dyfuzyjnością – powinien być silikonowy, silikatowy i mineralny. Styropianu używa się przyklejania od zewnątrz. Nie jest materiałem oddychającym. Nie mają potwierdzenia w praktyce budowlanej obawy, że budynki ocieplone styropianem narażone na zawilgocenie w wyniku wykroplenia się pary wodnej. Budynki nieocieplone są bardziej narażone na zawilgocenie i zagrzybienie, bo para wodna osadza się na zimnych powierzchniach ścian.
Ocieplenie ścian ceglanego budynku zdecydowanie poprawia jego parametry techniczne i podnosi komfort życia mieszkańców. Ocieplenie budynku to pierwszy etap termomodernizacji. Zdecydowanie wpływa na zmniejszenie zapotrzebowania na energię. To powoduje, że można zmienić urządzenia grzewcze na bardziej ekologiczne, a i tak odczuje się zmniejszenie rachunków za energię.
