Jeżeli szukamy do ogródka przydomowego lub działkowego rośliny bujnie rozwijającej się, to lawenda spełni powyższa oczekiwania. Opinie ogrodników są jednoznaczne – lawenda w ogrodzie to roślina szczególnie urokliwa , pięknie pachnąca, tworząca cudowne kępy. Jest to wiecznie zielony krzew pochodzący z obszarów śródziemnomorskich. Dzięki uroczym niebieskim kwiatom, wspaniałemu aromatowi oraz dostępności wielu ozdobnych odmian lawendy, roślina ta zdobywa popularność w naszych ogrodach. Zdobi naszą prywatną zieloną przestrzeń i ma sporo właściwości użytkowych.
Lawenda w ogrodzie -roślina, która kocha słońce
Lawenda, kojarzona głównie z lawendowymi polami we francuskiej Prowansji oraz ogrodami w stylu francuskim. Popularności lawendy w ogrodzie trudno się dziwić, ponieważ jest nie tylko piękna, ale ma także właściwości kosmetyczne i lecznicze. Kwiaty lawendy cieszą oko ogrodnika od połowy czerwca do września. Umieszczone są na długich i cienkich szypułkach, mogą kołysać się delikatnie na wietrze, rozsiewając upajający, śliczny zapach. Kwiaty mają barwę niebieską lub fioletową ale w zależności od gatunku i odmiany lawendy, kwiaty mogą być też białe lub różowe.
Lawenda wąskolistna
Kęp lawendy nie spotkamy w Polsce przy drogach, czy w lasach, ponieważ nie rośnie w naszym kraju w stanie dzikim dziko. W naturze występuje głównie w basenie Morza Śródziemnego, w północno-wschodniej Afryce, na Półwyspie Arabskim oraz na Wyspach Kanaryjskich, w Somalii i w Indiach. Rośnie na siedliskach suchych, na zboczach gór. Dla olejków eterycznych lawendę wąskolistną uprawia się we Francji, Anglii i Ameryce Południowej. Lawenda w ogrodzie to najczęściej odmiana wąskolistna, która jest odporna na mróz. Najpiękniej wygląda w pełni lata, kiedy to jej fioletowe kwiatki cudownie kontrastują z zielenią drobnych liści oraz kolorem kamieni na przydomowych klombach.
Podstawowe wiadomości o uprawie lawendy
Lawenda uwielbia słońce. Nic dziwnego – w końcu pochodzi z krajów, gdzie słońca nie brakuje. Do jej uprawy najlepsze będzie miejsce nasłonecznione, odsłonięte od wiatru Zatem najlepsze będą dla niej miejsca nasłonecznione, najlepiej osłonięte od wiatru. Należy sadzić ją na wzgórkach lub skarpach, ponieważ roślina nie znosi nadmiaru wody, woli miejsca suche. Dzięki wzgórkom woda swobodnie może spływać w dół. Wilgoć spowoduje, że lawenda zacznie gubić liście i przestaje cudnie wyglądać. Podłoże dla lawendy w ogrodzie powinno być przepuszczalne, w przeciwnym razie lawendzie mogą usychać liście. Poleca się grupowe sadzenie tej rośliny, ponieważ wtedy kolor jej kwiatów przyciąga uwagę domowników i gości. Od czasu do czasu trzeba użyć preparatu do nawożenia lawendy na rabatach, który wzmocni rośliny i zintensyfikuje ich kwitnienie.
Kiedy siać lawendę z nasion
Sadzonki lawendy można bez trudu kupić w każdym sklepie ogrodniczym. Uprawę możemy też powiększyć, rozmnażając lawendę. Można to zrobić z nasion lub sadzonek wierzchołkowych. Jeśli rozmnażamy lawendę z nasion musimy pamiętać o koniecznym okresie przechłodzenia- jeżeli planujemy siać lawendę wiosną, to nasiona muszą leżeć kilka tygodni w lodówce. Najlepiej sadzić lawendę jesienią.
Sadzenie lawendy z sadzonek
Krzewy lawendy dostępne są przez cały okres wegetacyjny. Wymaga żyznej, lekkiej, suchej i przepuszczalnej gleby bogatej w wapń, o neutralnym lub zasadowym odczynie. Lawendę sadzimy wiosną, kiedy nie ma już zagrożenia przymrozkami (wytrzymuje co prawda mrozy -10o C), ale sadzenie po okresie przymrozków zapewnia lepsze ukorzenienie rośliny. i szybszy jej wzrost w pierwszym roku po posadzeniu. Przed posadzeniem lawendy w ogrodzie należy głęboko przekopać ziemię. Jeśli wraz z ziemią został przekopany obornik, roślinę można posadzić dopiero po dwóch latach. Lawendę sadzi po kilka sztuk obok siebie, w odległości ok. 30-40 cm, zaś odległość między rzędami ok. 60 cm. Należy jesienią dobrze jest obredlić rośliny i usypać kopczyki ziemi chroniące nasadę krzewów lub przykryć je suchymi liśćmi, gałązkami sosny, ewentualnie słomą. Pokrywy nie należy zdejmować pokrywy zbyt wcześnie.
Lawenda to roślina trwała, pozostaje na stanowisku przez 15-20 lat. Po tym czasie stare i całkiem zdrewniałe rośliny należy wyrwać, a w ich miejsce posadzić młode.
