W ostatniej części poradnika pt. „Jaką rynnę wybrać?” poruszone zostaną typowo techniczne aspekty. Zastanowimy się wspólnie nad właściwościami i możliwością ewentualnego łączenia różnych typów rynien, a także zostanie opisany ostatni – specjalny – typ rynien nazywany systemem ciągnionym. Zaczynajmy!
Ł ączenie ze sobą poszczególnych elementów systemu rynnowego, nawet nie stanowiących jednego kompletu, nie powinno nam sprawiać zbyt większych trudności. Kłopoty rozpoczynają się w momencie kiedy stary system rozbudowujemy o nowe elementy wykonane z innego typu materiału. Na nasze nieszczęście nie każdy rodzaj rynien może być ze sobą łączony z uwagi na fakt szkodliwego oddziaływania na siebie substancji jakie posiada w składzie każdy z nich. Owe szkody objawić nam się mogą w postaci korozji potencjalnie nie korodującego materiału lub też nasza rynna w niektórych miejscach ulegnie przebarwieniom. Wszystko to jest uwarunkowane od właściwości fizycznych samych materiałów – chodzi mi głównie o ich różnorakie odczyny i potencjały elektryczne. Najmniej problemowe pod tym względem jest łączenie rynien wykonanych z tworzyw sztucznych z innymi systemami orynnowania ponieważ materiał ten jest najmniej podatny na szkodliwe reakcje chemiczne. Użyte przeze mnie stwierdzenie „najmniej problemowe” bynajmniej nie oznacza „bezproblemowego” łączenia rynien z PCW z innymi rynnami. Te z systemów zawierające w swojej strukturze luran nie mogą stykać się z orynnowaniem wykonanym z blachy ocynkowanej, a to z uwagi na to, że spowoduje ona szpecące odbarwienia na powierzchni rynny z tworzywa sztucznego. Równie mało problemowe jest łączenie rynien wykonanych ze stali i aluminium powleczonych warstwą ochronną – są bardzo odporne na oddziaływanie chemiczne innych materiałów, jak również same nie oddziałują na inne typy orynnowania czy elementy elewacji bądź pokrycia dachowego. Nie zalecane jest z kolei łączenie rynien wykonanych z droższych materiałów (cynk-tytan, miedź) gdyż są one niezwykle podatne na uszkodzenia chemiczne. Dodatkowo jeśli chodzi o rynny cynkowo-tytanowe, nie zaleca się ich stosowania na budynkach wykonanych z bala drewnianego bądź też posiadających drewnianą elewację. Drewno i impregnaty (ale również materiały gromadzące wilgoć takie jak gips) spowodować mogą korozję tego systemu orynnowania.
O statnim z zagadnień poruszonych w tym 3 częściowym cyklu będzie system rynien ciągnionych. Jest to specjalny typ orynnowania wykonywany na wymiar bezpośrednio na placu budowy będący nierzadko nawet 30% tańszym rozwiązaniem od wyboru standardowych systemów. Wybierając rynny ciągłe należy pamiętać o tym, że tylko autoryzowani dystrybutorzy są w stanie zapewnić nam solidność wykonania produktu. Najczęściej orynnowanie te produkowane jest z metali takich jak stal, aluminium czy miedź jednak jest również możliwość wyboru orynnowania ciągnionego z PCW. Dodatkowym atutem tego typu rynien jest brak konieczności stosowania przy ich montażu jakichkolwiek łączników zaburzających szczelność całego systemu. Ponadto są one bardzo atrakcyjne jeśli chodzi o aspekty estetyczne – występować mogą zarówno w formie okrągłej, jak też kwadratowej lub całkiem odmiennie – profilowane są pod kątem ozdobnych gzymsów.
Jako zdanie podsumowania chciałbym powiedzieć, iż niezależnie od tego jaki typ orynnowania wybieramy musimy dokładnie przeanalizować jego wszystkie właściwości techniczne i fizyczno-chemiczne przed zakupem. Tylko wtedy będziemy mieli pewność że nasza rynna nie ulegnie żadnemu ze szkodliwych czynników. Mam nadzieję, iż ten poradnik chociaż w drobnym stopniu pomoże Wam przy dokonaniu tego typu inwestycji.
Źródła: GrafikaGoogle, Murator
