Przydomowa oczyszczalnia ścieków jest bardzo dobrym rozwiązaniem dla nieruchomości znajdujących się w rozproszonej zabudowie, dla których doprowadzenie tradycyjnej sieci zbiorczej kanalizacji jest niemożliwe lub bardzo trudne do zrealizowania. Wybiorą ją również inwestorzy, u których montaż instalacji kanalizacyjnej jest nieopłacalny. Niskie koszty użytkowania oraz niemal bezobsługowe korzystanie z oczyszczalni są kwestiami, które również przemawiają za jej budową.
Jak przebiega oczyszczanie?
W każdej z przydomowych oczyszczalni ściekowych występują dwa etapy oczyszczania – mechaniczne i beztlenowe oraz tlenowe:
-
Bakterie beztlenowe i fizyczne zjawiska (sedymentacja oraz floatacja) wywołują w osadniku gnilnym procesy biochemiczne, w wyniku których osad stały fermentuje i ulega rozkładowi na nierozpuszczalne substancje mineralne oraz rozpuszczalne w wodzie związki proste. Następnie płynna część ścieków (szara woda) przepływa przez kosz filtracyjny i trafia do studzienki rozdzielczej. Pierwszy etap powinien trwać przynajmniej 72 godziny, a zanieczyszczenia redukowane są o 60%.
-
Oczyszczanie tlenowe może odbywać się za sprawą urządzeń napowietrzających albo z udziałem drenażu. Po przepłynięciu przez osadnik gnilny następuje oczyszczanie w warunkach tlenowych. Ten proces jest odpowiedzialny za neutralizowanie i rozkładanie zanieczyszczeń zagrażających naturalnemu środowisku. Uzyskiwana jest 90% redukcja zanieczyszczeń
W instalacji powinna być umieszczona studzienka kanalizacyjna, która będzie pozwalała na wykonywanie przeglądów i sprawdzanie ewentualnych przecieków. Studzienki rewizyjne muszą być montowane przy każdej podziemnej instalacji.
Miejsce na foto1
Najpopularniejsze są oczyszczalnie drenażowe
Występują trzy rodzaje przydomowych oczyszczalni – drenażowe, roślinne i biologiczne. Pierwszy rodzaj jest najtańszy w budowie i eksploatacji, a ponadto charakteryzuje się prostą konstrukcją, łatwością w obsłudze i znikomą awaryjnością. Jednak wymaga od inwestora posiadania wystarczająco dużej działki. Dwie pozostałe oczyszczalnie mogą być budowane na małych przestrzeniach i w trudniejszych warunkach.
Oczyszczalnie z drenażem rozsączającym wymagają przepuszczalnego gruntu, rury drenażowe muszą być położone na głębokości 0,6-1,2 m – w miejscu, gdzie rozwijają się mikroorganizmy potrzebne do odpowiedniego funkcjonowania oczyszczalni. Bardzo dobrze sprawdzają się w tym przypadku rury PP. Szeroka oferta tych przewodów dostępna jest m. in. na stronie producenta Pipelife.
Po pierwszym (wstępnym) czyszczeniu w osadniku, ścieki dostają się do studzienki rozprowadzającej, a następnie do rur i pola filtrującego. W układzie muszą znajdować się kominki napowietrzające, aby do organizmów tlenowych było dostarczane powietrze.
Podłączenie do publicznej sieci kanalizacyjnej
Na większości posesji występują rozwiązania grawitacyjne. Od pionu kanalizacyjnego odchodzi poziom, który zakończony jest bardzo ważnym elementem jakim jest studzienka rewizyjna. Połączona jest z punktem odbiorczym za sprawą przykanalika. Studzienki kanalizacyjne muszą się znajdować na każdej zmianie kierunku przepływu, dlatego nawet na jednej posesji może znajdować się więcej niż jedna studzienka PCV.
Bardzo często na działkach montowane są systemy drenarskie, które są produkowane z bardzo zbliżonych materiałów. Stosuje się w nich rury PP do wody z uwagi na ich wytrzymałość i łatwość w montażu. Studzienki drenarskie lub coraz popularniejsze skrzynki rozsączające, pomagają w powtórnym użyciu wody, np. do nawadniania ogródka.
